Kaybolan Vicdan! | Esra Kaya

Sokaklar boyu nefes nefese koşuyordu adam. Arkasında bir grup insanlıktan uzak, gözü dönmüş müsvedde… Olanca gücüyle kaçmaya çalışırken zalim sokaklar, onu döndürüp dolaştırıp bu müsveddelerin önüne çıkarıyordu. En kocaman adımlarıyla yokuş aşağı saldı kendini. Fantastik filmlerdeki gibi, yolun sonunda birden havalanıp göğe süzülmeyi ve kovalayanları şaşkın bakışlarıyla yerde bırakmayı ne kadar çok isterdi. Gel gör ki çıkmaz sokaktı işte karşısındaki. Üç tarafını sarmış zindanımsı duvarlar…Patlamış sokak lambası…Ayışığının yırtamadığı karanlık… Duvarlardan birine yaslandı çaresiz. Hızlı hızlı alıp verdiği nefesi, küflü duvara çarpıp kesif bir kokuyla geri dönerken omzunda bir el hissetti. -Hayııır! Uyandı adam. Burnunda hâlâ duvarlardan yükselen küf kokusunu hisseder vaziyette ve korkudan mı üşümeden mi bilemediği bir titremeyle uyandı. Adalet mekanizmasının işlemediği, mafyatik yapıların devlete çöreklendiği bir ülkede; azıcık hakkını savunan, birilerinin çıkarlarına muhalif bir şeyler söyleyen herkesin böyle kabuslar görmesi maalesef olağandı. Hele ki bir zamanların beyaz Toroslarının siyah Transporter kılığında yeniden hortladığını düşünürsek genç adam, bu kabusları görmekte hiç haksız sayılmazdı. https://hizmetten.com/kaybolan-vicdan-esra-kaya/